తెలుగింటి ఆటలు

మనందరం చిన్నప్పుడు ఆటలాడుతూనే పెరిగాం.  అయితే ఏయే ఆటలు ఆడారో చెప్పగలరా? నాకు గుర్తున్న కొన్ని ఆటలు... దాగుడుమూతలు, ఏడు పెంకులాట, వంగుళ్ళు-దూకుళ్ళు, అష్టా-చెమ్మ, వైకుంఠపాళి, గచ్చకాయలు, అచ్చనగండ్లు, కబడ్డీ, తొక్కుడు బిళ్ళ... ఊ ... ! ఇంకా  ఏవో ఏవో...! పల్లెల్లో పుట్టి పెరిగిన వాళ్ళు ఇంకా రకరకాల ఆటలు ఆడి ఉంటారు.

అయితే మన పిల్లలు వీటిల్లో ఎన్ని ఆటలు ఆడి ఉంటారో ఎప్పుడైనా గమనించారా? అసలు ఇలాంటి ఆటలు ఉంటాయని వాళ్లకు తెలుసా? తెలియక పోతే వచ్చే నష్టమేంటి? అసలు ఆటలాడే తీరిక వాళ్ళకు ఎక్కడిది అంటారా? ఎప్పుడైనా కాస్తంత తీరిక దొరికితే టీవి చూడడం, లేదా సిస్టం లోనో, మొబైల్ లోనో గేమ్స్ ఆడుతూనే ఉంటారు పిల్లలు. ఎందుకంటే ఆడటం అన్నది వారి సహజగుణం. అయితే ఈ ఆటలకి, మనం ఆడిన ఆటలకి ఎంతో తేడా ఉంది. ఇప్పుడు పిల్లలు ఆడుతున్న ఎలక్ట్రానిక్ ఆటలన్నీ మరొకరి తోడు అవసరం లేనివి. శరీరానికి అలసట నివ్వనివి. పిల్లలను సమాజంలోనికి పంపడానికి బదులు, వాళ్ళకు ఏమాత్రం పరిచయం లేని ప్రపంచాన్ని ఇంట్లోకే తెప్పించేవి. అందుకే ఈనాటి పిల్లలకి పోటీని తట్టుకునే మానసిక స్థైర్యం గాని, అపజయాన్ని అంగీకరించే స్ఫూర్తి గాని, మన చుట్టూ ఉన్న మనుషులతో కలుపుగోలుతనంతో మాట్లాడి పనులు నెరవేర్చుకోవడం గాని తెలియడం లేదు.
ఈ విషయాలను పక్కన పెట్టి పాయింటుకు వస్తున్నా.

ఒక పదానికి అర్థం కావలసి వచ్చి ఆంధ్ర భారతి వెదుకుతుంటే అనుకోకుండా ఈ జాబితా కనబడింది. ఇవ్వన్నీ బాల్యక్రీడలంట. ఆచార్య జి. ఎన్. రెడ్డి గారి తెలుగు పర్యాయపద నిఘంటువులో ఈ జాబితాను ఇచ్చారు. తెలుగునాట ఇన్ని ఆటలు ఉన్నాయా? అని ఆశ్చర్యమేసింది. మీరు ఓసారి చదవండి. వాటిల్లో మీరు ఆడినవి, మీకు తెలిసినవి ఉంటే వాటి గురించి మీ పిల్లలకు చెప్పి ఇవి కూడా ఆడుకోవచ్చు అని చెప్పండి.